Vandaag een lange tocht in de planning. We starten vanuit ons huisje (ons ‘boven op de berg-huisje’) We lopen naar beneden naar Krov. Het is bewolkt met af en toe de zon. Wel warm. In Krov lopen we een tijdje langs de Moezel tot we in Kinheim aankomen en de Moezel kunnen oversteken via een brug. Aan de overkant hebben we trek in koffie (met ‘iets’), bovendien, het is tijd voor een kleine rustpauze. We zien een hotel-restaurant met een leuk terras en gaan zitten, en wachten, en wachten, en wachten…. Als we weglopen zien we het bordje met heel klein onderaan : “Donnerstag Ruhetag” Dat klopte voor ons… de Ruhe hebben we daar WEL gekregen!!
Verder, nu weer omhoog naar de bossen. Het blijkt een zeer afwisselende tocht te zijn. Ons ‘einddoel’ is de Kloosterruine van Wolf.
Waarbij Wolf een plaatsje aan de Moezel is. We hebben gisteren deze ruïne al heel goed kunnen zien en nu, tijdens het wandelen zien we hem steeds vanuit een ander gezichtspunt. Op het hoogste punt van de tocht zien we hem zelfs van boven. De ruïne staat zelf ongeveer halverwege aan de berg. Het zijn een hoop stenen met wat cement, zo een paar muren vormden met een bord erbij met veel, heel veel uitleg over dit voormalig klooster. Alleen in het Duits. Verder naar benden naar Wolf.
Onderweg zagen we geiten, of waren het schapen?? Sommige beesten hadden namelijk wol op hun lijf. We dachten dat het dan een kruising zou zijn van een schaap en een geit, maar hoe heet dat dan? Scheiten of gapen???
Beneden bij Wolf de Moezel weer over met de brug aldaar. We zijn dan al vlak bij het bungalowpark, echter…het park ligt dus OP de berg en wij staan nog beneden….
Dat werd dus klimmen, zwoegen, steunen, hijgen en weer even wachten. Het was een zwaar einde van een zeer mooie, afwisselende tocht!
Verder, nu weer omhoog naar de bossen. Het blijkt een zeer afwisselende tocht te zijn. Ons ‘einddoel’ is de Kloosterruine van Wolf.
Waarbij Wolf een plaatsje aan de Moezel is. We hebben gisteren deze ruïne al heel goed kunnen zien en nu, tijdens het wandelen zien we hem steeds vanuit een ander gezichtspunt. Op het hoogste punt van de tocht zien we hem zelfs van boven. De ruïne staat zelf ongeveer halverwege aan de berg. Het zijn een hoop stenen met wat cement, zo een paar muren vormden met een bord erbij met veel, heel veel uitleg over dit voormalig klooster. Alleen in het Duits. Verder naar benden naar Wolf.
Onderweg zagen we geiten, of waren het schapen?? Sommige beesten hadden namelijk wol op hun lijf. We dachten dat het dan een kruising zou zijn van een schaap en een geit, maar hoe heet dat dan? Scheiten of gapen???
Beneden bij Wolf de Moezel weer over met de brug aldaar. We zijn dan al vlak bij het bungalowpark, echter…het park ligt dus OP de berg en wij staan nog beneden….
Dat werd dus klimmen, zwoegen, steunen, hijgen en weer even wachten. Het was een zwaar einde van een zeer mooie, afwisselende tocht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten