zondag 21 november 2010

November-wandeling

20 November 2010

De route


Het is natuurlijk al een stuk ongezelliger als er een aantal niet meelopen, maar als Jolanda niet meegaat, hebben we meteen geen verslag meer! Dus bij deze....
Het plan was om de 6 bergenroute in Huizen te gaan lopen. Een route vanuit Huizen door de bos en heide. Echter Tineke's vader was onverwacht in het ziekenhuis in Leiden opgenomen en op het laatste moment (we zaten al in de auto) besloten we om iets dichterbij te gaan lopen en in ieder geval veel dichter bij Leiden. Noordwijk, Langevelderslag dus..... Geen bos en heide te bekennen, ook geen Huizen of zelfs huizen...wel strand, zee en duinen en alles hiervan heel veel!

af en toe een foto maken (of 2)
Met z'n vieren dus lekker naar het strand, Hannie, Helma, Tineke en ik, Lia. Uitwaaien was het niet want er was nauwelijks wind, zonnebaden ook al niet want er was weinig zon. Ondanks dat was het heerlijk!
We zijn naar het noorden, richting Zandvoort gelopen (dat het Zandvoort was kwam ik pas thuis achter want onze geografische kennis liet ons even in de steek) en vlak voor Zandvoort naar de duinen. Daar was onze berg van vandaag, want het was fiks omhoog, in het zand, al liep Hannie wel heel gemakkelijk omhoog...

onze "berg" 

Een Noordwijkse kwal
Op het strand was het echt rustig, we kwamen wat paarden tegen die met man en paard in de zee liepen, wat mountainbikers en een enkele wandelaar met een hond. En o ja..de meeuwen natuurlijk, de kleine driftige drieteenzandlopers en enkelen kwallen. Meer dieren dus dan mensen nu ik het zo beschrijf.
We komen bij de duinen en lopen in het Amsterdamse duinwatergebied. De duinstrook is daar zo breed dat je het einde niet kan zien en zodoende het idee hebt op een andere planeet te zijn.


Het duinenlandschap


We lopen via het fietspad terug, dat loopt even iets genakkelijker dan in het zand.
Na een tijdje komen we weer terug bij de parkeerplaats.
Heeee... daar is ook een restaurant!!! Inclusief een haardvuur, plaids, berenvellen, koffie en warme chocomel!



dinsdag 6 juli 2010

Stadtkyll 28 juni - 5 juli 2010

Maandag 28 juni (Lia)
Vandaag hebben we een record verbroken: we kwamen maar liefst 3 kwartier te vroeg aan bij Helma! De jarige
Helma, die nog wat tijd nodig had…onder ander om Tom Poucen te kopen vanwege haar verjaardag…ORANJE Tom Poucen, en dit vanwege de wedstrijd Nederland-Slowakije vanavond.
Dus wij in het oranje naar Duitsland. We durfden wel…
Warm, zeer warm vandaag en wordt verwacht deze week. Zullen we wel veel lopen? We zullen het zien.
Na een spoedige reis het huisje ingewijd en we zitten klaar voor het voetbal. Er was ook nog een groot scherm in het restaurant. NIET dat je per se hoefde te kijken. Bij elk doelpunt galmt uit alle kanten het gejuich…enfin Nederland redt het vandaag, de volgende is zaterdag!
De overheerlijke tomatensoep van ma gegeten en na het eten nog een wandeling gemaakt. Pffffff het was nog steeds erg warm….
Dinsdag 29 juni (Lia)
De weersverwachting is niet zo goed (al denkt bijna iedereen daar anders over) namelijk 26 graden, zon, zon, warmte. Dit is geen goed weer om uren te wandelen dus we besluiten een tropenrooster in te voeren. Morgenochtend om 06:00 eruit en dan in de vroege morgen gaan wandelen. Vandaag rustig aan en eventueel vanavond nog een wandeling. ’s Ochtends eerst boodschappen gedaan in Stadtkyll en gerelaxt. ‘middags echter ‘klaart het op’ dat wil zeggen, het is wat bewolkt en Tineke denkt dat we toch nog   kunnen gaan wandelen. Zo gezegd, zo gedaan en het was heel goed te doen, want de wolken bleven. We hebben een grote rondtrekkende beweging rond het park gemaakt in de hoop dat we ons huisje konden zien liggen. Veel vliegen, waaronder steekvliegen, veel brandnetels en doodlopende paadjes, maar ook: hele mooie uitzichten, mooie weggetjes, bos, weiland, kerktorens in de verte en zowaar… we op een gegeven moment konden we ons huisje zien liggen! We hebben bij het boeken ‘mooi uitzichtoptie genomen en het blijkt inderdaad een heel mooi uitzicht te zijn. Jammer genoeg staan er wel wat bomen her en der in het zicht maar als we verder op het park kijken blijken we een van de mooiste uitzichten te hebben. De huisjes liggen heel hoog op een berg, tussen de hoge bomen in. Erg zonde!!
‘s Avonds wint Spanje van Portugal. Buitenspel. Veel gediscussieer over de FIFA.



Woensdag 30 juni (Lia, Helma)
Opstaan om 5:45 en vertrek om 6:15!! Maar we hebben er zin in! Het is stralend mooi, fris weer! We gaan op weg richting Jünkerath, een dorpje verderop. Op een gegeven moment weten we niet meer waar we zijn en we komen een struise,pronte Duitse dame tegen (jaja, het is dan pas 07:00 uur!) We vragen de weg naar Jünkerath, maar zij ‘besluit’ voor ons dat daar niets aan de hand is op het moment en legt uitgebreid de weg uit naar Schüller. Na drie zinnen weten we de eerste niet meer, maar gaan toch weg in die ze wijst..Dan blijken we ineens weer vlak bij het park te zijn nou ja zeg! We gaan nog met een grote omweg naar Schüller, want daar geht’s los! Het moet worden gezegd: de weg is prachtig!! Het hoogte punt van de omgeving en zeer mooie uitzichten. In het dorp is er niets. Je kunt een kanon afsteken, en we begrijpen niet waar het café is met de apfelstrudel, waar onze dame het over had…of bedoelde ze Steffeln..maar dat is nog een uur verder!
We gaan terug naar het park, we komen tegen 10en aan het wordt al aardig warm!
En dan begint de stoelendans rondom het huisje ieder stukje schaduw wordt benut en gebruikt of we vluchten naar binnen omdat het daar nog lekker koel is.
Gelukkig smaakt het wijntje en de rosé veel lekkerder als het warm(heet) is. Helma en Tineke gaan nog even naar beneden naar de winkel om brood te kopen voor morgenochtend, hijgend en puffend komen ze weer boven. (dit ligt aan de hoogte wat ze moeten klimmen hoor en niet aan de rosé of wijn).
Heerlijk buiten gezeten, een lekkere koude pastasalade en nog een poos van het uitzicht genoten.
Op tijd het bed ingedoken want morgen is het weer vroeg dag.





Donderdag 1 juli (Helma)
Ja hoor daar gaat de wekker weer 5.45 en we sprongen als jonge blommen uit ons bed
Koffie zetten rugtas in orde maken broodjes smeren en de auto in.
De auto bij de plus in Stadtkyll neergezet en op weg. Lia heeft weer een mooie route uitgezet, en Helma bedacht na 10 min dat ze haar haren niet gekamd heeft en wel erg snel op pad gegaan was.
Het eerste stuk ging via de asfaltweg snel omhoog niet zo,n mooie weg wel een mooie omgeving en omdat het nog vroeg was niet druk of warm. Regelmatig van het uitzicht genoten, dat is vaak onze “smoes” om weer even op adem te komen. In het dorpje Kerschenbach even een afslag gemist, maar onze uitstekende kaartlezer Lia weet meteen een alternatieve route. Onderweg nog twee vossen gezien. Via een aantal prachtige wandelpaden en uitzichten kwamen we bij de Kronenburger see uit. Een mooi meer, een bankje in de schaduw gezocht en ons ontbijt met zelfmeegebrachte koffie genuttigd. Mimi gebeld zij is jarig vandaag en het is pas/al 8.15. De Kronenburgersee in de rondte gelopen en weer een mooi wandelpad gevonden ri Stadtkyll langs de Kyll heel mooi alleen werden we steeds gestoken door een aantal steekvliegen, toen bedachten we dat het antisteekmiddel waarschijnlijk niet werkt als je het in je rugzak laat zitten, maar dat je het op moet doen!!!! Dit dus gedaan en ja hoor op deze manier werkt het wel hi hi.
Tot onze verbazing kwamen we bij de plus weer uit, dus op pad voor een lekker bakkie koffie en torte helaas het is nog vroeg dus alles dicht. Snel wat boodschappen en naar het park om daar een bakkie te doen, maar ook daar was alles nog dicht. Gelukkig kunnen we in het huisje ook koffie zetten en daar hebben we heerlijk van genoten. Verder was het warm, erg warm dus binnen of buiten in de schaduw nog lekker zitten lezen etc.







Vrijdag 2 juli (Lia)
Het wordt al warmer en warmer!
Het tropenrooster is nog steeds van kracht en om 6;15 onderweg! We willen nu ECHT naar Jünkerath lopen, iets wat woensdag niet lukte… We namen een iets andere weg en keken goed uit of we onze pronte, Duitse dame niet weer tegenkwamen.. en gelukkig , we liepen nu in een keer naar Jünkerath. Een mooi plaatsje, wat net zo een beetje wakker begon te worden. Nog niets open. Wel een station, het riviertje de Kyll en een ijzermuseum(?) we begrepen nog steeds niet waarom we hier niet mochten komen…..

Weer terug via het bos. Een tijdlang staan puzzelen bij een zevensprong. Alle plaatsjes in de buurt stonden erop..alleen niet Stadtkyll, dus ons logisch verstand was even nodig. We gingen goed en liepen naar het hoogste punt in de buurt (597 meter) Daar hadden we woensdag al even gestaan en het was nog steeds erg mooi!!! Weer terug naar het huisje en vanaf 10:30 geluierd, gelezen, geslapen, gegeten, gesnoept en……om 16:00 klaar voor Nederland-Brazilie! Wat een spanning!!!!! Hoera!! Het werd 2-1 voor Nederland. Alle buren hebben die 2 doelpunten ook gehoord!





Zaterdag 3 juli (Helma)

Ook vanmorgen was het plan om weer vroeg, lees zeer vroeg 6.15 te gaan lopen. Lia had echter wat hoofdpijn dus besloten we er nog maar weer even in te duiken. Lekker uitslapen nou ja 8.15 waren we er weer uit. Lekker langzaam wakker worden met een kopje koffie op het terras. Het werd al warmer en warmer maar we besloten toch nog wat te gaan doen, dus hup de auto in naar Prüm. Een mooie tocht met vergezichten en mooie landschappen.
In Prüm de auto snel ergens neergezet en het centrum opgezocht. Puh Puh het was echt geen doen dus het eerste de beste terras met mensen en een parasol opgezocht en lekker koffie met taart gegeten. Weer moed verzameld en naar de basiliek gelopen, heerlijk koel en een mooie kerk en een kaarsje opgestoken en toen…. Weer snel naar de auto met airco en terug naar het huisje gereden en de rest van de dag lekker buiten in de schaduw gezet. Nog een enkele druppel, regen maar niet om over naar huis te schrijven.



Zondag 4 juli (Helma)
De hele week hebben we uitzicht( door de bomen en bosjes heen) op de berg aan de overkant, en zo groeit langzaam het verlangen daar ook eens te lopen om het huisje van die kant te bekijken.
Dat gaan we dus vandaag doen , niet om 6.15 want het weer is wat omgeslagen, 23 graden en bewolkt. Heerlijk dus.
Om 10 uur op pad met onze wandelkaart en de nrs die we willen lopen in onze gedachten.
Het was weer een hele mooie tocht langs de velden en door de bossen en door het dorpje Schönfeld. Omdat het dorp te klein is voor een café/conditorei even buiten het dorp ons brood opgegeten. Weer verder gelopen kwamen we onze buren van het park tegen met de hond die ook aan het wandelen waren, maar in tegengestelde richting, erg toevallig want we waren de hele dag nog niemand tegengekomen.
Verder met onze tocht en na een uurtje lopen hadden we dan eindelijk het langverwachte uitzicht op ons huisje van de andere kant van de berg. Er was ook maar 1 huisje te zien.
Terug naar het park gelopen waar we op het terras nog lekker koffie met wat lekkers hebben genomen. In het huisje weer lekker buiten gezeten en zitten lezen/puzzelen of de tour gekeken.
Weer een mooie, helaas laatste wandeldag.






vrijdag 9 april 2010

Auschwitz, Krakau Polen

zondag 4 april
We vertrekken vanaf Eindhoven. Daar ontmoeten we Roland, de reisleider en de anderen van de groep. We zijn totaal met 10.



De reis was heel mooi, goed opgebouwd. Een wandeling op de eerste avond in het centrum van Krakau met eten in een Pools restaurant. Gelukkig was Roland er om ons te adviseren. De pintjes (tja, het was een redelijk zuidelijk gezelschap) gingen er goed in en we moesten bijna op een kussen gaan zitten om over de berg eten heen te kunnen kijken. De sfeer zat er meteen in en er was nog plek voor Krupnik, een Poolse Kersenlikeur. Ik weet eigenlijk nog steeds niet waar dat vandaan kwam, al zal Roland daar wel meer van weten.



maandag 5 april

De tweede dag begint met de zoutmijnen. Een wonderlijke ervaring. De gids was niet echt vol vure, maar gelukkig hadden we een kompels’ zoon in ons midden die de verhalen met vure aanvulde. Zout, zout en zout we hebben echt gelikt aan de muren om dit te ervaren. We hebben de treden geteld en de foto’s gemaakt. Het einde was wel op een tijdstip dat we niet konden beslissen of het nu lunchtijd, koffietijd of rusttijd was….allez..voor elck wat wils eigenlijk dan maar.

Via de lift omhoog. We snapten ook dat Roland niet mee naar beneden ging…hij had er niet meer ingepast!






Terug richting Krakau hebben we stilgestaan, letterlijk stilgestaan bij het monument van het voormalig concentratiekamp van Plaszow. Het kamp van Oscar Schindler. Een indrukwekkend monument met een lege vlakte. Van het kamp is er niets meer te zien.








Daarna, Oscar Schindler’s fabriek. Helaas nog in de renovatie. Het voormalig kantoor als museum ingericht. Toch indrukwekkend.

Een bezoek aan de lege stoelen van het Zgoda plein, het plein vanwaar de deportaties plaatsvonden. De lege stoelen is een symbool voor het lange staan van de joden wat ze moesten doen. Het gebouw van de apotheker, de enige niet-jood in de joodse getto staat er nog. Het voormalige Joodse getto is nog vrij intact en op diverse plekken kunnen we dat zien.

Dan naar de Joodse wijk. Daar gaan we verder met lunchen, koffie of wat rust…daar waar de Polen er niets aan doen, aan de lunch, doen wij het gewoon in tweeën….



‘s Avonds eten in weer een Pools restaurant. Dit restaurant had echter zowel de porties als het menu aangepast met West-Europese invloeden. Al laten sommigen zich daardoor niet tegenhouden natuurlijk en blijven stug Poolse soep en Poolse dumplings bestellen. Dit natuurlijk weer aangevuld met de bekende pintjes bier.



dinsdag 6 april Auschwitz-Birkenau.

Iedereen is erg geïnteresseerd en heeft zich goed ingelezen. Maar dan sta je daar dan…dan voel je je toch heel klein ineens….en niet in staat om alles te bevatten…

We beginnen in Auschwitz I en de gids spreekt niet alleen met woorden. (trouwens wel heel goed Engels!) Maar alles aan die gids vertelt ons het verhaal van Auschwitz. Al kan 2 uur een lange tijd zijn, er wordt slechts een fractie verteld, maar we voelen het allemaal.

Auschwitz II- Birkenau ligt een paar kilometer verderop en hier gaat ze verder. Eerst de barakken in en dan richting het monument langs het spoor, het perron en de vele vele barakken. Het is koud en de wind is ijzig. Op de een of andere manier klopt dat dan ook, en je wilt niet klagen, want immers, eens liepen hier de mensen rond zonder jassen, maar ook zonder hoop. Relativeren lukt niet en we lopen rond, kijken rond, vragen aan de gids en fotograferen. Met enige gene, maar we leggen het vast. “Bewijs” zegt onze gids……..

Bij de ruines van de crematoria nemen we afscheid van de gids en leggen een roos bij het Nederlandse stukje van het monument. We gaan nog mee met Roland het bos in, het veld van de massagraven, het gebouw van de douche/ontluizinginrichting en de fotomuur.

We lopen stil terug naar de ingang, terug naar het busje.



woensdag 6 april
We vliegen weer terug naar huis, het einde van een onvergetelijke reis