Zondag 20 juni, de laatste dag

De laatste dag alweer, time flies….
We besluiten de FESTUNG-route te gaan lopen. Ooit is hier eens een Franse vesting geweest in de 17e eeuw. Er is een route gemaakt, deze route loopt langs het park.
De vesting is na 11 jaar weer gesloopt. Men (de Fransen) wilde niet dat het in Duitse handen terecht zou komen en ze hebben het zelf weer gesloopt.



Gebouwen, wapenopslag, slaapvertrekken etc. etc. Alleen de kelders zijn er nog..althans voor een gedeelte dan. Door een aantal kan je nog lopen en een aantal moet nog worden blootgelegd! Heerlijk voor avontuurlijke kinderen!! (en volwassenen)
De route is anderhalf uur en na een uur komen we bij het zweefvliegveld. Daar hebben we even staan kijken bij het stijgen en dalen, altijd weer fascinerend om te zien. Een proefvluchtje hebben we toch maar niet gedaan.


Midden door de vesting is er een ‘kletterpark’. Een grote oppervlakte met zeer veel klim- en klettermogelijkheden. ZEER aantrekkelijk voor avontuurlijke mensen. (en niet alleen kinderen!) Je kan beginnen met lessen of op de ‘blauwe’ toestellen, er zijn dan ook nog rode en zwarte. Zeer hoog en zeer spannend! Ook hier hebben we staan (zitten) te kijken.

‘s middags weer lekker lezen en luieren en een patatje halen. We komen er achter dat de Duitsers frikadellen ‘Hollandische kroketten’ noemen… hoe zouden ze eigenlijk frikadellen noemen?

Op maandag een voorspoedige reis terug!

zaterdag 20 juni, schipper mag ik overvaren

Het is helder buiten en heb genoten van de zonsopkomst, let op…. Het is vandaag 20 juni, bijna de langste dag… Het genieten was dan ook van 10 voor 4 tot kwart over 5...
Vanmorgen eerst genoten van het uitzicht tijdens het ontbijt. Daarna gereden naar beneden naar Kovenig. Geen lange weg, maar op sommige stukken zeer steil en smal. Tineke doet het prima!
Daar het pondje genomen naar de overkant, Enkirch, ons uitzichtspunt. ‘Frau Schiffer’ was aan de overkant, de manier om haar ons te komen halen was roepen en zwaaien. Dat werkte…

Vanuit Enkirch een route lang een beekje gelopen. Het was ongeveer 12 kilometer. De eerste helft dus stroomopwaarts. Dus 6 kilometer stijgen. Het was niet echt steil, maar vooral lang dus.


Voornamelijk door de bossen en af en toe achterom kijken of we op de berg ons huisje nog zagen.

Terug, langs wat vakantiehuisjes, wijngaarden, open plekken, een ‘zwembad’’(daar waar de beek wat breder was) een tennisbaan, een watermolen en weer terug het dorp in naar het pondje.

Vrijdag 19 juni, de verhuizing

Vandaag is het dan zo ver, we krijgen een ander huisje. Nu eentje met ECHT ‘mooi uitzicht’. Het huisje is rond 12en vrij, dus we gaan vroeg op pad om te wandelen. We kiezen er voor om op ‘hoogte’ te blijven. Boven bij het plateau van Krov. Veel brede bospaden met regelmatig zeer mooie uitkijkjes. Toch nog af-en-toe klimmen en dalen, maar niet al te veel hoogteverschil. Uiteindelijk komen we aan bij het bergkapelletje, het oriëntatiepunt van Helma boven Krov. Ongeveer een kilometer voor het park. Daar nog lekker zitten eten.


Teruggekomen gaat Tineke de sleutel ophalen en komt terug met een verassing. Behalve een fles wijn, krijgen we een etentje aangeboden!
Bij het nieuwe huisje hebben we inderdaad een fantastisch uitzicht! We kijken op het dorpje Enkirch en de heuvels daarom heen. Het is ook lekker zonnig en blijven de hele middag genieten van het mooie plekje!
’s Avonds heerlijk uit eten geweest, dat maakte weer een hoop goed.
….

het uitzicht!

Donderdag 18 juni, scheiten of gapen??

Vandaag een lange tocht in de planning. We starten vanuit ons huisje (ons ‘boven op de berg-huisje’) We lopen naar beneden naar Krov. Het is bewolkt met af en toe de zon. Wel warm. In Krov lopen we een tijdje langs de Moezel tot we in Kinheim aankomen en de Moezel kunnen oversteken via een brug. Aan de overkant hebben we trek in koffie (met ‘iets’), bovendien, het is tijd voor een kleine rustpauze. We zien een hotel-restaurant met een leuk terras en gaan zitten, en wachten, en wachten, en wachten…. Als we weglopen zien we het bordje met heel klein onderaan : “Donnerstag Ruhetag” Dat klopte voor ons… de Ruhe hebben we daar WEL gekregen!!
Verder, nu weer omhoog naar de bossen. Het blijkt een zeer afwisselende tocht te zijn. Ons ‘einddoel’ is de Kloosterruine van Wolf.

Waarbij Wolf een plaatsje aan de Moezel is. We hebben gisteren deze ruïne al heel goed kunnen zien en nu, tijdens het wandelen zien we hem steeds vanuit een ander gezichtspunt. Op het hoogste punt van de tocht zien we hem zelfs van boven. De ruïne staat zelf ongeveer halverwege aan de berg. Het zijn een hoop stenen met wat cement, zo een paar muren vormden met een bord erbij met veel, heel veel uitleg over dit voormalig klooster. Alleen in het Duits. Verder naar benden naar Wolf.

Onderweg zagen we geiten, of waren het schapen?? Sommige beesten hadden namelijk wol op hun lijf. We dachten dat het dan een kruising zou zijn van een schaap en een geit, maar hoe heet dat dan? Scheiten of gapen???
Beneden bij Wolf de Moezel weer over met de brug aldaar. We zijn dan al vlak bij het bungalowpark, echter…het park ligt dus OP de berg en wij staan nog beneden….
Dat werd dus klimmen, zwoegen, steunen, hijgen en weer even wachten. Het was een zwaar einde van een zeer mooie, afwisselende tocht!

Woensdag 17 juni, de Moezel

Vandaag gaan we varen. Van Krov naar Bernkastel en terug. Althans, dat was het plan. Net vandaag zijn ze begonnen de sluizen bij Zellingen een grote beurt te geven, en Zellingen ligt tussen Krov en Bernkastel in. Niet getreurd want het laatste stuk kan per bus. Al was dat wel even proppen, want op een grote Moezel-boot passen nu eenmaal meer mensen dan in een (1) bus.
Het was vandaag zeer zonnig en warm, de boot was dus geen probleem, de bus werd al wat minder, maar het tochtje naar de Burcht van Bernkastel was wel erg warm. Ongeveer een kilometer omhoog, maar ja, dan heb je ook wat!!

Heerlijke koffie, gebak of een pannenkoekje met fruit (en calorieën) een vreselijk mooi uitzicht en gezellige Duitsers aan ons buurtafeltje.

Terug naar Bernkastel. Dat ging al een stuk beter. Beneden aangekomen bleek Bernkastel een zeer leuk centrum te hebben. Hadden we in onze haast om naar boven te lopen over het hoofd gezien! Vele leuke winkeltjes en terrasjes, een soort Valkenburg, maar dan met zeer goed onderhouden vakwerkhuizen. Lia zoekt een plaatsje in de schaduw en Helma en Tineke slaan aan het winkelen.. De auto zal zwaarder zijn op de terugweg…….
Terug naar de boot via de bus. We zijn koppig en blijven buiten in de zon zitten, al vluchten steeds meer mensen naar binnen.

Dinsdag 16 juni, druiven en wijn

Heerlijk geslapen. Rond 10 uur op pad. Met rugzak, brood, fototoestellen, tekenpen EN de zon!
We wilden hier rond het park een wijde boog maken, maar bij de eerste de beste weg liepen we al fout! We gingen wel heel hard naar beneden, en naar beneden betekent straks ook weer omhoog!

Nou ja…toch de weg vervolgd en we kwamen uit in Kovenig, een zeer mooi dorpje aan de Moezel. Meer wijnproeverijen dan huizen, maar we zijn netjes doorgelopen. Langs de Moezel naar Traben van Traben-Trarbach. Een zeer mooi pad, langs het water dus, lang een pondje, een stuw, een sluis, dorpjes aan de overkant, hoge burchten en hoge dorpjes. Bij Traben stond een zeer grote filmploeg ons op te wachten. O nee, blijkbaar stonden ze op iets anders te wachten, want ze lieten ons zo doorlopen. Achter de mooie (vakantie)huizen van Traben, tot in het centrum bij de brug. Daar stond een Café met “Apfelstruden und Kaffee”. Terras uitkijkend over het water. We hebben niet verder gezocht..Het was heerlijk! Met dank aan pa en ma Verhage…..
Verder door Traben gelopen en daar ging het al omhoog naar de Mont Royal vlakte.

Met natuurlijk veel druivenstokken en zeer mooie uitzichten op de hellingen. Langs het vliegveld gelopen, het Fort Mont Royal en via de bossen weer aangekomen bij het huisje. Heerlijke zon nog steeds en dus daar lekker van genoten op het terras!!

Maandag 15 juni, het uitzicht

Om 9:30 zijn we vertrokken. Alle files waren opgelost. Helaas… er was er toch nog eentje bijgekomen, en daar stonden wij in… de enige file in Nederland op maandagmorgen 15 juni 2009, half 11 ---- tot tegen 12en. De file op de A2 bij Eindhoven.
Verder verliep het voorspoedig. Rond 3en kwamen we aan bij het park en even later bij het huisje. Donker weer was het wel, met even later regen, veel regen.
We hadden een voorkeur opgegeven “Mooi uitzicht”. Het terras keek naar de auto van de buren, vanuit het ramen kon je goed de bomen zien van het bos tegenover de weg. Met een schuine hoek en een nekkramp was er wel mooi uitzicht ja, we waren ietwat teleurgesteld.
Bij de receptie gaven ze toe een fout gemaakt te hebben, maar helaas, er waren geen huisjes meer vrij…pas as vrijdag kunnen we eventueel verkassen naar een huisje met echt mooi uitzicht (en een afwasmachine..)

1e blog....Wandelen bij de Moezel

We, Tineke, Helma en ik zijn op vakantie geweest.

Meestal wordt er wel een verslag gemaakt, en foto's, VEEL foto's


We hadden beloofd om hiervan een blog te maken zodat men mee kan kan lezen, in ieder geval leuk voor pa en ma....heeft ma ook nog een leuke "computer-opdracht" als ik er niet ben.


Echter....ik had een Internet connectie verwacht in het huisje. Landal is er wel mee bezig dat je in de huisjes kan Internetten, maar in Krov was het nog niet zo ver...

Zodoende, WEL een verslag gemaakt, VELE foto's maar niet op Internet..
Dus met terugwerkende kracht komt alsnog het verslag op Internet...